Uit de Global Climate Survey 2024 van Robeco blijkt dat het aantal beleggers wereldwijd dat zich sterk maakt voor netto-nul constant is gebleven op 25%, met een percentage van 37% onder Europese beleggers. De toezeggingen in Azië-Pacific liepen op naar 26% van de beleggers, tegenover 20% in 2023. Zo'n 17% van de wereldwijde beleggers gaf aan bezig te zijn met het evalueren van een toezegging voor netto-nul, en nog eens 27% onderzocht of dit zou werken voor hun portefeuilles. In Noord-Amerika is de belangstelling echter afgenomen door de algemene weerstand tegen ESG-beleggen.
Er is zowel de wil om een verschil te maken als een schat aan beschikbare oplossingen. Deze zijn te verdelen in grofweg vier hoofdcategorieën:
Klimaatfondsen op maat die zich specifiek richten op aandelen van bedrijven die de opwarming van de aarde kunnen tegengaan – van bedrijven in hernieuwbare energie en uitstootreductietechnologie tot bedrijven in gerelateerde onderwerpen zoals biodiversiteit.
Decarbonisatiefondsen die zijn gekoppeld aan Paris-aligned benchmarks en die ernaar streven om de CO2-voetafdruk van bestaande beleggingen met een hoge uitstoot met de 7% per jaar te verminderen, wat nodig is om in 2050 netto-nul te bereiken. Denk hierbij aan bedrijven die op dit moment onderdeel zijn van het probleem, maar die kunnen veranderen om onderdeel te worden van de oplossing.
Thematische beleggingen die zoeken naar bredere en meer holistische oplossingen om een duurzamere wereld te creëren, zoals duurzaam water, de circulaire economie en de ‘slimme’ manier om naar toekomstige energie, mobiliteit en materialen te kijken. Deze worden hieronder nader toegelicht.
Fondsen die zoeken naar bedrijven die bijdragen aan de Sustainable Development Goals (SDG's), waarvan een derde direct gerelateerd is aan het tegengaan van klimaatverandering, zoals SDG 12 (Verantwoorde consumptie en productie).
Om door het landschap van transitiebeleggen te navigeren en alpha te genereren, moeten we inzicht hebben in de richting en ook de winnaars en verliezers in dit dynamische proces identificeren. Er is een breed universum om te beoordelen, want transitiebeleggen is gericht op bedrijven die aan het begin staan van hun decarbonisatietraject.
Hoewel regelgeving op dit moment de drijvende kracht is achter de transitie, zal deze reis nog tientallen jaren duren. Ieder bedrijf dat zich voorbereidt op een CO2-arme toekomst, heeft een groot voordeel ten opzichte van bedrijven die dat niet doen. Ons beleggingsproces erkent de vele dimensies van de transitie om tot robuuste en veerkrachtige beleggingsoplossingen te komen, die zowel de complexiteit als de lange loop van deze transitie begrijpen – allemaal met onze ogen gericht op het genereren van alpha.
De transitie gaat over de toekomst en het vermogen door veranderende omgevingen te navigeren – al dan niet door regelgeving. Zowel de publieke als de private markten zijn nodig om dit te realiseren. Om de juiste beleggingen te kiezen moeten we duidelijke kaders ontwikkelen die de dynamische en meervoudige dimensie van de transitie omarmen.
De uitdaging voor professionele beleggers ligt in het vertalen van transitieconcepten naar belegbare portefeuilleactiva. Daarom moet er goed gekeken worden naar wie in aanmerking komt en op welke gronden. Zoals altijd is het essentieel om het juiste onderzoek en de juiste data te bemachtigen om de winnaars van de transitie te vinden.
De manier waarop bedrijven hun kapitaalinvesteringen inzetten en gebruiken om een duurzamere toekomst te financieren is cruciaal. Robeco heeft tientallen jaren ervaring in het begrijpen van precies dat en in het maken van de juiste beleggingskeuzes. Het is essentieel om zoveel mogelijk toekomstgerichte gegevens te verzamelen. Uitstootgegevens zijn een goede manier om de voortgang bij te houden, maar ze kijken wel terug. Onze SI-teams hebben onderzoeksraamwerken ontwikkeld die gericht zijn op het voorspellen van toekomstige patronen in plaats van op het verleden. Het uitstippelen van toekomstige stappen is voor de meeste vermogensbeheerders nieuw terrein, maar Robeco heeft al tientallen jaren ervaring met het ontwikkelen en verfijnen van zijn duurzame beleggingspraktijken.
De duurzaamheidstransitie biedt wereldwijd kansen, maar de frontlinie van de strijd tegen klimaatverandering ligt voornamelijk in Azië. Azië is verantwoordelijk voor de helft van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen en herbergt ongeveer 60% van de wereldbevolking. Ondanks de dringende noodzaak voor de transitie in Azië worden de beleggingsstromen belemmerd door beperkte geldende normen, gezien de uiteenlopende geografische en economische uitdagingen in de regio.
Daarom kijken onze teams voor opkomende markten specifiek naar Azië, en wel vanaf de eerste rij, met Robeco-kantoren in Hongkong, Shanghai en Singapore. Onze lokale expertise kan oplossingen vaststellen, zoals het gebruik van bedrijfsobligaties en groene obligaties om kapitaal naar de juiste plekken te loodsen. Dat betekent echter niet dat de rest van de wereld op zijn lauweren kan rusten. Wereldwijd moeten alle bedrijven hun eigen bedrijfsecosysteem creëren die ze helpt om hun weg te vinden naar klimaatbestendige ontwikkeling.
Lucian Peppelenbos (klimaatstrateeg) en Carola van Lamoen (hoofd Sustainable Investing) bekijken klimaatverandering en klimaatbeleggen vanuit alle hoeken. Luister naar de trailer of de volledige podcast van 25 minuten.
Volgens een schatting van de VN is de wereldbevolking in 2050 toegenomen tot 9,7 miljard mensen. Dat betekent dat ieder jaar ruim 65 miljoen extra monden gevoed moeten worden, waardoor de druk op de voedingsmiddelen- en de landbouwsector om meer te produceren toeneemt. Daar komt nog bij dat land nog schaarser wordt, doordat bevolkingen en steden exponentieel groeien. Het aantal megasteden – met meer dan 10 miljoen inwoners – neemt over de hele wereld toe, vooral in opkomende markten.
Land is niet de enige essentiële hulpbron waar een tekort aan is. Door de sterke bevolkingsgroei neemt namelijk ook het watergebruik toe. De wereldwijde vraag naar water is nu al groter dan het aanbod. Zo’n twee miljard mensen leven in een gebied met een acuut watertekort.
De landbouwsector is de grootste afnemer van water, want de hoeveelheid water voor het produceren van voedsel ligt vele malen hoger dan de hoeveelheid voor persoonlijk gebruik. Zo is voor de productie van slechts één appel maar liefst ruim 70 liter water nodig.
Wereldwijd verschuiven eetgewoonten van vezelrijke producten zoals wortels, knollen en granen naar dierlijke eiwitten zoals vlees en zuivel, waar exponentieel meer water en andere hulpbronnen voor nodig zijn. Sommige van deze verschuivingen zijn gezond en ook wenselijk, maar ze zijn wel hulpbronintensief en duur en zetten nog meer druk op de watervoorraad. Voor bijvoorbeeld het produceren van één kilo rundvlees is 15.000 liter water nodig.
Om de oogst fors te vergroten maakt de industriële landbouw gebruik van kunstmest, onkruidverdelgers en bestrijdingsmiddelen tegen insecten, om zo de groei van gewassen te stimuleren en te beschermen. Deze maatregelen leveren op de korte termijn inderdaad een grotere oogst op, maar hebben op de lange termijn desastreuze gevolgen voor het omliggende land en de ecosystemen. Het overschot aan chemicaliën sijpelt door in het grondwater en stroomt naar beken, rivieren, meren en vijvers, waardoor inheemse planten en dieren doodgaan.
Bovendien is de landbouw zeer kwetsbaar voor de schadelijke effecten van de opwarming van de aarde. In sommige regio’s gaan hele oogsten verloren door hevige regenval en overstromingen, terwijl gewassen in andere gebieden juist zwaar te lijden hebben van hittegolven en extreme droogte. Boeren moeten zich steeds sneller aanpassen om schade aan hun gewassen en verloren oogsten te voorkomen. Tegelijkertijd moeten boeren, om de wereld te voeden zonder de planeet te beschadigen, hun hulpbronnen optimaal gebruiken en klimaatvriendelijke processen ontwikkelen om tot een productieve en veerkrachtige landbouw te komen.
Een robuuste watervoorziening is essentieel voor de productiviteit van de landbouw. Onze Sustainable Water-strategie belegt in ondernemingen die met oplossingen komen om de waterbronnen te maximaliseren in de cyclus voor de winning en het hergebruik van water. In gebieden met een watertekort ontwikkelen ondernemingen in de portefeuille methodes om water veilig te stellen uit de omliggende omgeving. Veel landen die niet aan zee liggen, investeren in technologieën om regenwater op te vangen en te zuiveren. En aan het andere uiteinde investeren droge landen met toegang tot zeewater in ontziltingsinstallaties. Het zuiveren van afvalwater met microfiltratiemembranen en ultraviolet licht zijn ook effectieve technologieën waarmee regio’s iets kunnen doen tegen een chronisch watertekort.
Daarnaast zijn efficiënte netwerken van pompen, leidingen, kranen en irrigatiesystemen nodig om het water te verplaatsen naar de velden en boerderijen. Dankzij de digitalisering zijn deze netwerken uitgerust met sensoren die razendsnel lekkages en breuken detecteren, het vochtgehalte in de grond monitoren, en de watertoevoer aanpassen op basis van wat de grond nodig heeft. Verder draagt de vooruitgang op het gebied van waterzuivering en -analyse bij aan het identificeren en onttrekken van chemicaliën, kunstmest en verontreinigende stoffen uit afval- en afvoerwater, zodat dit veilig in het milieu kan worden teruggevoerd of in het systeem kan worden teruggebracht.
Tot slot gaat het belang van water verder dan het bewateren en voeden van gewassen. Het verbeteren van de waterretentie van de grond draagt namelijk ook bij aan het herstel van plantaardig materiaal en het beperken van erosie. En dat zorgt dan weer voor voedzamere gewassen en gezonder vee.
Zorgen voor een veilige watervoorziening is niet de enige benadering voor een duurzame landbouw. Onze Circular Economy-strategie belegt in het hele proces van plant tot bord in oplossingen die de efficiëntie in de landbouw en voedselsystemen verbeteren. Slimme landbouw is gericht op het beperken van input en het beschermen van grond en begroeiing en is daardoor klaar voor het toepassen van circulaire principes. Er wordt al volop gebruikgemaakt van GPS-technologie voor de navigatie van tractoren en oogstmachines, waardoor de kosten en de CO2-uitstoot van landbouwmachines afnemen.
Daarnaast kan landbouwapparatuur met behulp van kunstmatige intelligentie en machine learning geleerd worden onkruid te herkennen en automatisch gewasbeschermende chemicaliën te spuiten met ongekende precisie en nauwkeurigheid.
Zo kan de hoeveelheid gebruikte chemicaliën met maar liefst 90% worden teruggebracht, waardoor de biodiversiteit veel beter beschermd wordt zonder dat het ten koste gaat van de oogst.
De bevolkingsgroei, schaarse hulpbronnen en klimaatverandering vergen veel van de landbouwsector en het milieu. Onze beleggingsstrategieën Sustainable Water en Circular Economy helpen deze uitdagingen aan te pakken door oplossingen te bieden die niet alleen effectief en efficiënt zijn voor gewassen en vee, maar die ook een positief effect hebben op al het leven op aarde.
Wij zijn ervan overtuigd dat het aanpakken van wereldwijde duurzaamheidsuitdagingen aanzienlijke waarde op lange termijn biedt. Klimaatverandering, schaarste aan hulpbronnen, bedreigde biodiversiteit en ongezonde levensstijlen zijn allemaal voorbeelden van problemen in de echte wereld die een rem zetten op de optimale groei en ontwikkeling van de maatschappij.
De groei van hernieuwbare energie is een krachtige katalysator voor de ontwikkeling van schone technologieën en oplossingen in de hele waardeketen van energie. De grootschalige inzet van zonne- en windenergie helpt bij het decarboniseren van de elektriciteitsproductie en slimme netwerken zorgen ervoor dat vraag en aanbod altijd op elkaar afgestemd zijn. Door accu’s en groene waterstof aan te sluiten op het netwerk kan een overschot aan elektriciteit worden opgeslagen voor later gebruik. Daarnaast zien we in segmenten met een hoge uitstoot, zoals mobiliteit van personen, goederenlogistiek en het verwarmen van gebouwen, dat de schone elektrificatie al gaande is en op stoom begint te komen.
Nu de elektrificatie zich uitbreidt en de vraag naar elektriciteit toeneemt, moet de opgewekte energie op een efficiënte manier verbruikt worden. Geavanceerde technologieën helpen het energieverbruik van energieverslindende toepassingen en apparaten voor eindgebruikers in de bouw, de industrie, de transportsector en de IT-sector te beperken.
Onze strategieën Smart Energy en Smart Mobility beleggen in de waardeketen van schone energie en transport. Daarmee bieden ze beleggers gespreide exposure naar de megatrends decarbonisatie en duurzame mobiliteit.
Gemeenschappen en economieën hebben elektriciteit nodig. Helaas wordt de primaire energievoorziening nog altijd gedomineerd door koolwaterstoffen en blijft de wereldwijde CO2-uitstoot stijgen. De urgentie van de klimaatverandering is de drijvende kracht achter de inspanningen om de wereldeconomie te ‘vergroenen’, wat leidt tot ontwrichtende innovaties die de energiesector razendsnel veranderen.
Over de hele wereld komen regeringen met omvangrijke nieuwe initiatieven om complete economieën te decarboniseren. Daarbij springen vooral de toezeggingen van de VS en China in het oog, die eindelijk op één lijn liggen met het wereldwijde streven om de klimaatverandering tegen te gaan.
In het decarbonisatieproces is een centrale rol weggelegd voor de CO2-vrije elektriciteit die wordt opgewekt met hernieuwbare energiebronnen. Volgens interne schattingen wordt in 2050 maar liefst 20 keer zoveel elektriciteit opgewekt met zonne-energie als nu en 10 keer zoveel met windenergie, zowel onshore als offshore. Hierdoor kan het aandeel van deze bronnen als percentage van het wereldwijde energieverbruik oplopen van 20% nu tot 50% in 2050. Dat wil zeggen dat het aandeel van hernieuwbare bronnen in de energiemix bijna gaat verdrievoudigen.
De elektrificatie van de transportsector is de afgelopen jaren al flink op stoom gekomen en blijft een belangrijk thema voor energiegerelateerde beleggingen. De verkoop van elektrische auto’s is sterk gestegen in belangrijke markten zoals Europa en China, en waarschijnlijk blijft die verkoop ook sterk. Ook hier wijzen interne schattingen weer op een enorme groei. We verwachten in 2021 namelijk bijna een verdubbeling in de verkoop van elektrische auto’s ten opzichte van 2020, dat al een uitzonderlijk goed jaar was met een groei van 130% jaar-op-jaar in Europa en een sterk herstel in China tegen het eind van het jaar.
De strategieën beleggen binnen de transportsector niet alleen in producenten van elektrische auto’s, maar ook in een groot aantal toeleveringsbedrijven die essentiële onderdelen leveren, zoals vermogenshalfgeleiders, accuopslag, sensoren en actuatoren. Ook beleggen ze in ondernemingen die zich bezighouden met de infrastructuur voor het opladen.
De transportsector is niet de enige sector met een hoge uitstoot die verandert door de elektrificatie. Ook de bouwsector is in transitie. Volgens het Internationaal Energieagentschap zijn gebouwen en de bouw samen verantwoordelijk voor ruim een derde van het totale wereldwijde energieverbruik en voor bijna 40% van de directe en indirecte CO2-uitstoot.
Gedreven door strengere emissienormen en het vooruitzicht van lagere energiekosten stappen commerciële gebouwen over op schone elektriciteit om alles van stroom te voorzien, van warmtepompen en koelsystemen tot energiezuinige verlichting en gebouwbeheersystemen.
De elektrificatie heeft ook invloed op andere essentiële delen van het energiestelsel. Wind- en zonne-energie zijn schoon, maar ook afhankelijk van het weer. En dus is een constante energievoorziening niet gegarandeerd. Er moeten goedkope oplossingen ontwikkeld worden om een overschot aan opgewekte energie tijdelijk op te slaan. Binnen het personenvervoer bieden lithium-ion-accu’s in elektrische auto’s zo’n goedkope oplossing voor energieopslag. En inmiddels zitten er alweer verdere verbeteringen aan te komen.
Grootschaliger industrieën verbruiken meer energie en zijn daardoor lastig te elektrificeren, maar ook hier zien we schone oplossingen verschijnen. Zo wordt groene waterstof geproduceerd door water te scheiden in waterstofgas en zuurstofgas met behulp van CO2-vrije elektriciteit van hernieuwbare bronnen. Naarmate de productie van groene waterstof wordt opgeschaald en de prijs ervan concurrerender wordt, wordt het een belangrijke schakel in de decarbonisatie van industrieën met een hoge CO2-uitstoot. Denk daarbij aan langeafstandstransport (vrachtwagens, treinen, schepen en vliegtuigen) en industriële sectoren (zoals de productie van halfgeleiders, kunstmest en staal).
De decarbonisatie van energie gaat veel verder dan de productie van zonnepanelen en windmolens. Willen we de netto-uitstoot deze eeuw nog terugbrengen naar nul, dan is een transformatie nodig in de gehele waardeketen van energie.
Onze strategieën Smart Energy en Smart Mobility bieden beleggers gespreide exposure naar deze beleggingstrends voor de lange termijn, die de energiesector veranderen en ons dichter bij een CO-neutrale toekomst brengen.
Een groene obligatie is een obligatie die specifiek is bedoeld om geld op te halen voor klimaat- en milieuprojecten. Deze strategie is zeer succesvol met een uitgiftevolume van meer dan USD 1 biljoen tussen 2015 en 2022. De term ‘groene obligatie’ is echter niet wettelijk beschermd. Daarom maakt Robeco gebruik van een zelfontwikkeld raamwerk om voor zijn strategie obligaties te selecteren die echt groen zijn.
Waarschuwing – Frauduleus gebruik van Robeco op websites en social media Lees meer
